بیانیه نشریه مستقل دانشجویی شهریار در محکوم کردن جنایات چین در تورکستان شرقی
میللی حرکت چهار شنبه ۲۴ تیر ۱۳۸۸: انا لله و انا الیه راجعون ... و تو می روی ، گویی جهان با تو همراه است، فریاد کن گاهی سکوت جایز نیست ، مگر نمی بینی زخمهای کهنه ات عود کرده اند ، در کورسوی امیدت " گورشاد " را صدا کن ، " ایپک سلطان " را ببین ؛ یکی نیست ، دو تا نیست ، صد هزارانند انگار، " تانری داغلاری " آغوش گشوده و صدایت می کند در آن اوج کوه ، چشم هایت را خوب باز کن " ربیعه قدیر " همان " ایپک سلطان " عصر نوین است از " تومروس آنا " از هجر و ... آموخته که چگونه بر تاریخ درس دهد. تو گویی سینجان که سین کیانگش نامیده اند سرخ جامگان دیگری هستند بر علیه معتصم های زمانه. در سکوت به اصطلاح رادمردان خود خوانده سکوت ما دیگر جایز نیست با صد هزاران تن هایی چه واژه های زیبایی است ختن ، کاشغر ، ارومچو ، قان سو و ... آنجا هر واژه تاریخ است و تاریخ استوار و مفتخر به این واژه ها ؛ هیچ از جاده ابریشم شنیده ای ؟! آن از ختن شروع می شود. اگر محمود کاشغر لی امروز می بود بی گمان واژه ای دیگر به دیوان الغات تورک سترگش می افزود : سینجان : فاشیست های چین آنجا آزادی را با خون سرشتند و تورکان مسلمان صلح را با پرچم های آبی.
آری برادر و خواهر مسلمان آنجا تورکستان شرقی است در شمال غربی و غرب چین ، یک ششم مساحت کل چین با جمعیتی میلیونی محصور در بین کمونیست ها ؛ آنجا سرزمین نگارش "قون دغو بیلک" است زادگاه "یوسف خاص حاجیب" که از سال 1949 با اشغال توسط کمونیست های چین برای آزادی دلتنگ است. و امروزش در سکوت مدعیان حقوق بشر و دموکراسی غلتیده در خون ؛ برای وجدان های بیدار و رنجیده آسان است همدردی با داغداران تورکستان شرقی و چه انتظار های بیهوده ای که از دولتمردانمان داریم ، فدا کنندگان اسلام ناب محمدی برای مصلحتی که درستش می انگارند. اگر فلسطین موطن مسلمین و اولین قبله گاه آنان است قاراباغ نیز موطن شیعیان است. در قاراباغ نژادپرستان ارمنی از خانه خدا طویله ساختند !!؛ من از بیگانگان هرگز ننالم. بیا با من همراه شو تا درد دنیای اسلام را بگرییم ، آیا چچن وطن مسلمین نبود ؟ اگر بود پس چرا با روس های جانی در تعامل ماندیم و در نسل کشی آشکار آنان سکوت پیشه کردیم...
یا محمد (ص) با تو سخن می گویم به داد امت امت مظلومت برس ، مگر تو نمی گفتی که اگر ندای مسلمانی را مسلمانی بشنود و پاسخش ندهد از ما نیست ؟ آیا ضجه و زاری میلیون ها مسلمان تورکستان شرقی را دنیا نمی شنود ؟ چرا کشور های مدعی اسلام و کشوری که خود را قیم مسلمانان جهان می داند در برابر نسل کشی چینی ها سکوت پیشه کرده اند ؟ یا محمد (ص) ندای تو جز عدالت ، برابری مظلومین و به خصوص مسلمین چیز دیگری بود؟ امتت در فلسطین ، عراق ، افغانستان ، کشمیر، قاراباغ ، بالکان ، چچن و اینک در مهد تمدن اسلام در خاور دور یعنی تورکستان شرقی دردمندند و در انتظار الطاف الهی ، یا محمد (ص) با تو سخن می گویم برس به داد امتت .
نشریه مستقل دانشجویی شهریار دانشگاه علوم پزشکی ایران همگام با سایر آزادیخواهان و صلح طلبان جهان نسل کشی مسلمانان اویغور در تورکستان شرقی را به دست ددمنشان کمونیست چین به شدت محکوم کرده و از کلیه آزادگان جهان می خواهد با محکوم کردن جنایت های چین در راه اعتلای اسلام و آزادی ملت برادر و همخون، تورکستان شرقی قدم بردارند. باشد که روزی صلح به دست موعود بشریت بر گستره گیتی حکمفرما شود.
نشریه مستقل دانشجویی شهریار
دانشگاه علوم پزشکی ایران
میللی حرکت چهار شنبه ۲۴ تیر ۱۳۸۸: انا لله و انا الیه راجعون ... و تو می روی ، گویی جهان با تو همراه است، فریاد کن گاهی سکوت جایز نیست ، مگر نمی بینی زخمهای کهنه ات عود کرده اند ، در کورسوی امیدت " گورشاد " را صدا کن ، " ایپک سلطان " را ببین ؛ یکی نیست ، دو تا نیست ، صد هزارانند انگار، " تانری داغلاری " آغوش گشوده و صدایت می کند در آن اوج کوه ، چشم هایت را خوب باز کن " ربیعه قدیر " همان " ایپک سلطان " عصر نوین است از " تومروس آنا " از هجر و ... آموخته که چگونه بر تاریخ درس دهد. تو گویی سینجان که سین کیانگش نامیده اند سرخ جامگان دیگری هستند بر علیه معتصم های زمانه. در سکوت به اصطلاح رادمردان خود خوانده سکوت ما دیگر جایز نیست با صد هزاران تن هایی چه واژه های زیبایی است ختن ، کاشغر ، ارومچو ، قان سو و ... آنجا هر واژه تاریخ است و تاریخ استوار و مفتخر به این واژه ها ؛ هیچ از جاده ابریشم شنیده ای ؟! آن از ختن شروع می شود. اگر محمود کاشغر لی امروز می بود بی گمان واژه ای دیگر به دیوان الغات تورک سترگش می افزود : سینجان : فاشیست های چین آنجا آزادی را با خون سرشتند و تورکان مسلمان صلح را با پرچم های آبی.
آری برادر و خواهر مسلمان آنجا تورکستان شرقی است در شمال غربی و غرب چین ، یک ششم مساحت کل چین با جمعیتی میلیونی محصور در بین کمونیست ها ؛ آنجا سرزمین نگارش "قون دغو بیلک" است زادگاه "یوسف خاص حاجیب" که از سال 1949 با اشغال توسط کمونیست های چین برای آزادی دلتنگ است. و امروزش در سکوت مدعیان حقوق بشر و دموکراسی غلتیده در خون ؛ برای وجدان های بیدار و رنجیده آسان است همدردی با داغداران تورکستان شرقی و چه انتظار های بیهوده ای که از دولتمردانمان داریم ، فدا کنندگان اسلام ناب محمدی برای مصلحتی که درستش می انگارند. اگر فلسطین موطن مسلمین و اولین قبله گاه آنان است قاراباغ نیز موطن شیعیان است. در قاراباغ نژادپرستان ارمنی از خانه خدا طویله ساختند !!؛ من از بیگانگان هرگز ننالم. بیا با من همراه شو تا درد دنیای اسلام را بگرییم ، آیا چچن وطن مسلمین نبود ؟ اگر بود پس چرا با روس های جانی در تعامل ماندیم و در نسل کشی آشکار آنان سکوت پیشه کردیم...
یا محمد (ص) با تو سخن می گویم به داد امت امت مظلومت برس ، مگر تو نمی گفتی که اگر ندای مسلمانی را مسلمانی بشنود و پاسخش ندهد از ما نیست ؟ آیا ضجه و زاری میلیون ها مسلمان تورکستان شرقی را دنیا نمی شنود ؟ چرا کشور های مدعی اسلام و کشوری که خود را قیم مسلمانان جهان می داند در برابر نسل کشی چینی ها سکوت پیشه کرده اند ؟ یا محمد (ص) ندای تو جز عدالت ، برابری مظلومین و به خصوص مسلمین چیز دیگری بود؟ امتت در فلسطین ، عراق ، افغانستان ، کشمیر، قاراباغ ، بالکان ، چچن و اینک در مهد تمدن اسلام در خاور دور یعنی تورکستان شرقی دردمندند و در انتظار الطاف الهی ، یا محمد (ص) با تو سخن می گویم برس به داد امتت .
نشریه مستقل دانشجویی شهریار دانشگاه علوم پزشکی ایران همگام با سایر آزادیخواهان و صلح طلبان جهان نسل کشی مسلمانان اویغور در تورکستان شرقی را به دست ددمنشان کمونیست چین به شدت محکوم کرده و از کلیه آزادگان جهان می خواهد با محکوم کردن جنایت های چین در راه اعتلای اسلام و آزادی ملت برادر و همخون، تورکستان شرقی قدم بردارند. باشد که روزی صلح به دست موعود بشریت بر گستره گیتی حکمفرما شود.
نشریه مستقل دانشجویی شهریار
دانشگاه علوم پزشکی ایران
Geen opmerkingen:
Een reactie posten